Ekspozycję z 2007 r. tworzy kompleks pięciu wolier, z których 2 największe (pierwsza i ostatnia) są przechodnie i umożliwiają niezakłóconą obserwację hodowanych zwierząt. Zwiedzający mogą się poczuć, jakby schodzili z największych wysokości w niziny. Każda z wolier jest zamieszkiwana przez gatunki ptaków typowe dla danego obszaru i wysokości nad poziomem morza. Są to zwłaszcza przedstawiciele grupy ptaków grzebiących: olśniant himalajski (Lophophorus impejanus), uszak biały (Crossoptilon crossoptilon drouynii), tragopan modrolicy (Tragopan temminckii), bażant złocisty (Chrysolophus pictus), bazant birmański (Syrmaticus humiae), bambusóvka chińska (Bambusicola thoracicus). Woliery zamieszkują też przedstawiciele innych grup ptaków – sowa pójdźka (Athene noctua), wrończyk (Pyrrhocorax pyrrhocorax), kitta czerwonodzioba (Urocissa erythrorhyncha), sroka niebieska (Cyanopica cyanus cyanus), drozd czarnopierśny (Turdus dissimilis), synogarlica perłoszyja (Stigmatopelia chinensis), gołąbek zielonoskrzydły (Chalcophaps indica), czajka (Vanellus vanellus), cyraneczka bajkalska (Anas formosa), czapla złotawa (Bubulcus ibis) oraz szablodziób (Recurvirostra avosetta).
Niektóre gatunki przebywają w wolierach jedynie podczas cieplejszych pór roku, w czasie zimy są umieszczone w pomieszczeniu zamkniętym.
