Drugie młode orłosępów - przygotowania do transportu do Zoo Liberec
W lutym w ZOO Ostrava wykluły się 2 młode u 2 par orłosępów brodatych (Gypaetus barbatus). Pisklę mniej doświadczonej pary zostało adoptowane przez bardziej doświadczoną parę. Natomiast młode bardziej doświadczonej pary po rozkarmieniu przewieziono do Liberca, gdzie zostało adoptowane przez bardzo doświadczoną parę orłosępów, która jednak ze względu na swój podeszły wiek nie wyprowadza już własnych piskląt. Para natychmiast przyjęła ostrawskie młode i otoczyła staranną opieką. Udany naturalny odchów jest warunkiem włączenia młodego ptaka do międzynarodowego projektu repatriacyjnego i jego późniejszego wypuszczenia na wolność. Od 2009 roku Zoo Ostrava angażuje się w projekt powrotu orłosępa brodatego w Alpy. Z 17 wyklutych od tego czasu piskląt większość ptaków lata już swobodnie w europejskiej przyrodzie.
Filmik przedstawia ostatnie karmienie młodego przed podróżą i przygotowania do transportu do Zoo Liberec.
Para orlosępów brodatych wychowuje przybrane młode
W zoo Ostrava hodujemy dwie pary orłosępów brodatych (Gypaetus barbatus) – młodszą i starszą parę. Samica z młodszej, mniej doświadczonej pary jako pierwsza złożyła jajo już w połowie grudnia ubiegłego roku. Naturalna inkubacja i odchów piskląt często wiąże się z komplikacjami, zatem po konzultacji z koordynatorem europejskiego programu Ex Situ (EEP) w dniu 30 grudnia 2022 r. parze jajo odebrano i zastąpiono sztucznym. Jajo zostało umieszczone w wylęgarni, gdzie kontynuowano inkubację pod nadzorem hodowców. Rankiem 5 lutego młode samodzielnie wykluło się z jaja, a wieczorem opiekunowie zaczęli go karmić. Młode było trzeba karmić kilka razy dziennie. W końcu opiekę nad pisklęciem powierzono bardziej doświadczonej parze odłosępów. Rodzice adopcyjni troskliwie zajmują się pisklęciem już prawie przez trzy tygodnie, więc opiekunowie mają nadzieję, że odchów będzie udany. Na razie nie wiadomo, jeśli młode zostanie wypuszczone na wolność, czy założy własną parę hodowlaną w opiece ludzkiej.
Bioróżnorodność w ogrodzie zoologicznym: Owoce jabłoni jako pokarm dla ptaków
Jabłonie należą do najczęściej uprawianych drzew owocowych w strefie umiarkowanej.
Jednym z kilkudziesięciu gatunków botanicznych jabłoni jest też pochodząca z Japonii odmiana Sargenta o krzaczastym pokroju, której owoce można by pomylić z czereśniami. Drzewka rosnące w pobliżu ekspozycji Chitvan są obsypane czerwonymi mini-jabłuszkami, co przyciąga uwagę różnych ptaków swobodnie żyjących na terenie zoo Zoo Ostrava. Na filmiku jabłuszkami raczą się kos (Turdus merula), zięba zwyczajna (Fringilla coelebs) i kwiczoł (Turdus pilaris) ale także szpak zwyczajny (Sturnus vulgaris), który chociaż należy do gatunków wędrownych, to od czasu do czasu próbuje przezimować w Czechach.
"Reverse the Red"
"Reverse the Red" to globalny ruch zapoczątkowany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) oraz Światowe Stowarzyszenie Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (WAZA). Jego celem jest promowanie strategicznej współpracy i bezpośrednich działań światowych rządowych, pozarządowych i niekomercyjnych organizacji zajmujących się ochroną przyrody, ale także przedstawienie opinii publicznej udanych działań międzynarodowych, które przyczyniły się do ratowania zagrożonych gatunków na Ziemi. Nazwę ruchu "Reverse the Red" można by luźno przetłumaczyć jako zatrzymanie wzrostu liczby gatunków wpisanych na Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych IUCN. Obecnie wymienia ponad 150 300 gatunków, z czego ponad 42 000 jest zagrożonych wyginięciem. Zoo Ostrava również przyłącza się do tego ruchu, bowiem ochrona przyrody i ratowanie zagrożonych gatunków jest główną misją współczesnych ogrodów zoologicznych.
Młode wyderki karłowate dokazują na wybiegu
Pod koniec sierpnia 2022 roku na zapleczu ekspozycji Chitwan urodziły się 2 małe samczyki wyderki karłowatej (Aonyx cinerea). Dzięki łagodniejszemu przebiegowi zimy cała rodzina wyder dość często przebywa na wybiegach zewnętrznych, gdzie goście mogą obserwować figle młodych. W przeciwieństwie do naszych rodzimych wyder rzecznych, które są samotnikami, wyderki karłowate żyją w wielopokoleniowych grupach rodzinnych, składających się z pary rodziców i różnowiekich młodych. Te najmniejsze ze wszystkich gatunków wyder są zwierzętami bardzo komunikatywnymi o bardzo bogatym repertuarze dźwięków. Często porozumiewają się za pomocą gwizdania.