W ogrodzie zoologicznym i Parku Botanicznym Ostrawa rozkwitły poza wiosennymi kwiatami cebulowymi, takimi jak żonkile, hiacynty czy krokusy, również liczne drzewa i krzewy. Między nimi wiciokrzew Standisha (Lonicera standishii), zwany często suchodrzewem.

Pochodzący z Chin gęsty krzew o delikatnie pachnących kwiatach rozprzestrzenił się do różnych części świata w drugiej połowie XIX wieku.

Sztywne pędy wiciokrzewu Standisha tworzą zwartą strukturę dorastającą do 2 m wysokości. Jest rośliną częściowo zimozieloną, co oznacza, że w mniej mroźne zimy część liści pozostaje na krzewie. Jego lancetowate liście (4-10 cm) ułożone naprzeciwlegle na pędach są pokryte kutnerem. Krzew zakwita przed rozwinięciem liści, zwykle na przełomie marca i kwietnia. Biało-różowe kwiaty o intensywnym, bardzo przyjemnym zapachu przypominają zapach konwalii.

Latem pojawiają się owoce w postaci błyszczących czerwonych jagód. Te bardzo dekoracyjne owoce na 1 cm ogonku zwykle pozostają na krzewach aż do sierpnia.

Piękny zapachu kwiatów wiciokrzewu Standisha  może być wczesną wiosną wyraźnie odczuwalny w całej okolicy. Poza tym kwiaty oferują owadom pyłek i nektar, a jesienią ptakom swe owoce. Gęsto rosnące gałęzie zapewniają ptakom schronienie i miejsce do gniazdowania.

Uwaga: owoce większości wiciokrzewów ozdobnych nie są jadalne (zazwyczaj lekko trujące). Ciekawostką jest, że do rodzaju wiciokrzew (Lonicera) jest zaliczana jagoda kamczacka (Lonicera caerulea, syn. L. kamtschatica), uprawiana dla jadalnych podłużnych, fioletowo-niebieskich owoców.

Wiciokrzew wymaga miejsca zacisznego, osłoniętego przed mroźnymi, zimowymi wiatrami. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, preferuje glebę żyzną i wilgotną.

autor zdjęcia: David Kubala

Powrót do aktualności