Na dzień 8 maja przypada Międzynarodowy dzień osłów i Światowy dzień binturongów

Międzynarodowy dzień osłów

Osły to ssaki z rodziny koniowatych należące do rządu nieparzystokopytnych. Osły odznaczają się wytrwałością, znaczną odpornością na choroby, upały i brak wody, mają też niewielkie wymagania pokarmowe.
W przyrodzie występują dziko 3 rodzaje osłów. W Azji żyje kułan azjatycki (Equus hemionus) i kiang tybetański (Equus kiang), w Afryce zaś osioł afrykański (Equus africanus).

Osły domowe (Equus africanus f.asinus)

Do udomowienia osłów doszło prawdopodobnie przed 6 tysięcami lat w dolinie Nilu. Przodkami osła domowego są pochodzące z Afryki podgatunki osła - osły somalijskie i nubijskie. Rasy osłów mogą różnić się temperamentem i wielkością. Najmniejsze osiągają wysokość doga, najwyższe ponad 160 cm w kłębie. Osioł domowy jest ceniony jako zwierzę juczne, rzadziej pociągowe i wierzchowe. Dzięki łagodnemu usposobieniu wykorzystuje się go w onoterapii. Osły hoduje się także dla skóry (dawniej pergamin), mleka i mięsa (salami).

Między koniowatymi istnieje wiele krzyżówek:

- muł – ojciec – ogier osła, matka – klacz konia
- osłomuł (oślik) - ojciec – ogier konia, matka – klacz osła
- zedonk - ojciec – ogier osła, matka – klacz zebry
- zonkey - ojciec – ogier zebry, matka – klacz osła
Osłomuły  a zwłaszcza muły są bardziej wytrwałe, silniejsze i spokojniejsze od swych rodziców. Samce są bezpłodne, samice są czasem płodne.

Osły w Zoo Ostrava

Aktualnie w zoo możemy obejrzeć osły domowe i kułany perskie.

osioł domowy

Osły domowe hodujemy w ekspozycji z jakami w pobliżu wejścia do zoo. Dawniej je używano do rozwozu karmy dla zwierząt w zoo, a później w kółku jeździeckim dla dzieci.

kułan perski (Equus hemionus onager)

Kułan perski, zwany też onagerem, to rzadki podgatunek kułana azjatyckiego. Ostatnich około 800 osobników żyje na wolności na płaskowyżach w Iranie. Słowo onager wywodzi się z greki  i znaczy "dziki osioł".  Onagerem nazwano także rzymską machinę oblężniczą, ponieważ jej "kopnięcie" podczas miotania pocisków przypominało kopnięcie osła.
Stadko kułanów perskich tworzone  przez  samca  i kilka samic z młodymi  można podziwiać  na wybiegu Persji podczas przejażdżki Safari Expresem.

Światowy dzień binturongów

Binturong należy do gatunków zagrożonych wyginięciem. Zagraża mu wylesianie przez rozszerzanie plantacji palmy olejowej i połowy w celach wykorzystania w tradycyjnej chińskiej medycynie.

binturong orientalny (Arctictis binturong)

Binturogi w naszym zoo można oglądać w Pawilonie zwierząt indyjskich (para hodowlana) a także przed pawilonem Chitwan na wspólnym wybiegu z wyderkami karłowatymi. Hodowla binturongów w Zoo Ostrava sięga do 1981 roku.

Binturong to ssak drapieżny dochodzący do 85 cm i masie około 30 kg. Należy do mniej znanej rodziny wiwerowatych. Zamieszkuje gęste lasy Azji Południowo-Wschodniej, gdzie żyje na drzewach w niewielkich grupach rodzinnych. Gęste futro chroni go przed wilgocią. Binturong jest jednym z dwóch ssaków drapieżnych posiadających chwytny ogon. Dorosłe osobniki swym puszystym chwytnym ogonem przytrzymują się gałęzi podczas odpoczynku i przemieszczania się w koronach drzew. Młode potrafią nawet, niczym małpki, zawisnąć na ogonie. Binturong jest aktywny zwłaszcza o zmierzchu i nocą. Poluje na gryzonie lub ptaki, nie gardzi padliną, jednak preferuje pokarm roślinny, zwłaszcza owoce. W naszym zoo jego racja składa się głównie z owoców i warzyw, dochodzi też mielona wołowina, kurczaczki i ryby.

Powrót do aktualności