Zoo Ostrava rozpoczęło hodowlę wikunii półtora roku temu. W sobotę urodziło się tu pierwsze młode tej dzikiej lamy. Młode przyszło na świat w trakcie dnia, a poród mogli obserwować nawet goście zoo.
Ostrawskie stado wikunii składa się z dwóch młodych samic, które zostały przywiezione do zoo jesienią 2022 r., oraz jednego samca, który dołączył do nich pod koniec 2023 r. Dzikie lamy w zoo zastąpiły swoich udomowionych krewnych - alpaki. W sobotę 16 marca przyszło na świat pierwsze młode tego rzadkiego przedstawiciela południowoamerykańskiej fauny w historii Zoo Ostrava. Goście mogli obserwować narodziny małej wikunii przebiegające za dnia na wybiegu.

Młode kopytne rodzą się rozgarnięte, a wkrótce po urodzeniu potafią wstć, napić się i podążyć za matką. Mała wikunia po godzinie od narodzin również zaczęła biegać po wybiegu, po czym radośnie merdając ogonkiem ssała mleko matki.
Poród odbył się, tak jak z resztą u większości zwierząt hodowanych w Zoo Ostrava, w sposób naturalny, bez asystencji opiekunów i weterynarzy. W naszym zoo asystuje się tylko w przypadkach, kiedy przewiduje się problematyczny przebieg porodu. W normalnych okolicznościach obecność ludzi może być niepokojąca. Na więcej na wolności samice wielu zwierząt stadnych oddzielają się od grupy tuż przed porodem i rodzą w odosobnieniu. Oczywiście zwierzęta w ogrodach zoologicznych są pod czujnym nadzorem opiekunów, którzy są zawsze gotowi pomóc w razie nagłej potrzeby.

Ponieważ u drugiej samicy nastąpiło krycie dopiero niedawno, to następne młode może przyjść na świat dopiero za 11 miesięcy (tak długo trwa ciąża u wikunii).

----------------------------------------------

Wikunia andyjska (Vicugna vicugna) to najmniejszy gatunek z rodziny wielbłądowatych. Dochodzi do 90 -120 cm w kłębie i masy 55 – 65kg. To jeden ze dwóch dzikożyjących gatunków lam. Żyje na stokach Andów na dużych wysokościach od 3000 do 5000 m n.p.m. na terenie Peru, Chile, Boliwii i Argentyny. Wikunia jest dobrze przystosowana do życia w wysokich górach – wiąże w krwi dużo tlenu, gruba skóra stóp przydaje się jej na kamienistych ścieżkach. Zadowala się skąpą górską roślinnością. Przed zimnem chroni ją puszysta, gęsta sierść. Żyje w grupach liczących od kilku do kilkunastu samic i ich młodych. Stadu przewodzi samiec. Członkowie stada znakują granice swojego terytoria kałem i moczem. Samica po 330-350 dniach ciąży rodzi jedno młode o masie 5kg. Dorastające młode po około 10 miesiącach są przeganiane ze stada przez dominującego samca. Młode samce tworzą grupy kawalerskie. Wikunie żyją do 25 lat.

Wikunie zdecymował nadmierny połów dla sierści i mięsa, zagraża im też konkurencja bydła. Starania na rzecz ochrony tych uroczych zwierząt zaowocowały zmianą statusu zagrożenia w Czerwonej Księdze IUCN z narażonego (VU) na najmniejszej troski (LT). Pogłowie dorosłych osobników na wolności odgadywane jest na 350000 sztuk.

Dzięki temu pozytywnemu rozwojowi w 2021 r. została wpisana na Zieloną Listę, lub opublikowano jej Zielony Status (IUCN SSC Green Status), który przedstawia udaną odbudowę populacji zagrożonych gatunków poprzez działania ochronne i stanowi swego rodzaju przeciwwagę dla Czerwonej Listy.

Wizerunek wikunii umieszczony został w herbie Peru.

Powrót do aktualności