Hodowlą aksisów bengalskich (Axis porcinus porcinus) zajmujemy się od 2013 roku, ale dopiero w tym roku doczekaliśmy się narodzin młodych.  W stadzie hodowlanym ekspozycji Vadtha ni - Świątynia Gibbońców, którą jelenie te zamieszkują razem z gibbońcami białolicymi, trzy łania urodziły po jednym młodym - są to dwa samce i jedna samica.
Oprócz tej ekspozycji można obserwować dwa młode samce tego gatunku na wybiegu w Indii podczas przejażdżki Safari Expresem.

Aksis bengalski (Axis porcinus porcinus), jest jednym z najmniejszych jeleniowatych. W kłębie mierzy do 75 cm a jego masa dochodzi do 50 kg. Poroże z trzema odnogami na tykach dorasta do długości 60 cm.
Aksis bengalski jest również nazywany jeleniem świńskim. Nazwę tę zawdzięcza dość krępej posturze i nietypowemu jak na jelenia sposobowi biegania z głową pochyloną do ziemi, zwłaszcza  w chwili zagrożenia. Nawet gdy idzie wolno, kiwa głową na boki.
Żyje w wysokiej trawie słoniowej na terenach zalewowych dużych rzek Azji Południowej (Indus, Ganges, Brahmaputra, Mekong). Unika lasów i skupisk drzew. Aksisy bengalskie dobrze pływają i chętnie chronią się w wodzie w razie niebezpieczeństwa. Żerują w nocy zjadając głównie trawy, lubi też liście i owoce. Zwykle żyje samotnie lub w grupach do trzech osobników.  Samce znakują swe terytoria substancjami zapachowymi. Jeśli trawa słoniowa zostanie wypalona i powstanie otwarta przestrzeń, to aksisy okresowo skupiają się w większe chmary.
Niegdyś ten bardzo liczny gatunek, w ostatnich latach stał się rzadki, głównie ze względu na regulację rzek (tamy), co spowodowało, że tereny zalewowe i sawanny zarosły lasem. Na Czerwonej Liście figuruje jako gatunek zagrożony wyginięciem (Endangered). Po 7-8 miesiącach ciąży samica zwykle rodzi jedno cętkowane  młode. Młode opuszcza matkę zazwyczaj w wieku sześciu miesięcy i wtedy też zmienia się jego ubarwienie na typowe dla zwierząt dorosłych.

Powrót do aktualności