Młode rzadkiej antylopy koba nilowego rodzą się w ostrawskim zoo zwykle na przełomie roku. Nie inaczej było w tym roku. Do tej pory odbyły się trzy porody, ale dwa z nich nie obyły się bez komplikacji. W jednym przypadku młode zmarło wkrótce po urodzeniu, a w drugim zmarła samica. Opiekunowie podjęli próbę połączenia osieroconych osobników z nadzieją, że samica zaakceptuje obce młode. Udało się...

Pierwsze narodziny tegorocznego maluszka koba nilowego miały miejsce w Zoo w Ostrawie 2 stycznia 2025 roku. Mała rezolutna samiczka ze swą matką niebawem przyłączyły się do stada. Kolejna samica urodziła w dniu 4 stycznia słabowitego samczyka, który nie potrafił samodzielnie stanąć na nogach, a zatem nie był w stanie napić się mleka matki i zmarł.
Trzeci poród, który miał miejsce 5 stycznia, też nie obył się bez komplikacji. Mały samczyk urodzil się zdrowy i silny, jednak jego matka pomimo interwencji weterynarza zmarła na skutek powikłań poporodowych.

Sytuacja wyglądała zatem następująco: w stadzie pozostało witalne młode bez matki oraz samica, której młode zmarło wkrótce po urodzeniu. Według dostępnych informacji, samice kobów nilowych często pozwalają obcym maluchom ssać swoje mleko. Chociaż doświadczenia opiekunów w naszym zoo są raczej przeciwne, podjęli oni próbę połączenia samicy z młodym.
Trzymaliśmy adopcyjną matkę i młode oddzielnie od stada i mieliśmy nadzieję, że samica, która z powodzeniem wychowała już sześć młodych, zaakceptuje młode. Aby zapewnić maksymalny spokój  pawilon był zamknięty dla gości przez kilka dni. Samica zachowywała się  spokojnie i nieminęło pół godziny, a zaobserwowaliśmy, jak karmi młode.
9 stycznia przebiegało przyłączanie pary do stada. Stado nie atakowało ani matki, ani młodego. Dziś, po ponad miesiącu, możemy powiedzieć, że adopcja zakończyła się sukcesem. Oba młode są energiczne i przywiązane do swoich matek (zarówno biologicznej w przypadku samicy, jak i adoptowanej w przypadku samca).

Zoo w Ostrawie prowadzi hodowlę kobów nilowych od 2016 roku i jest również zaangażowane w europejski program ex situ dla tego gatunku. Do tej pory udał się odchów 36 młodych (nie licząc tegorocznych). Odchowane młode zostały bezpłatnie udostępnione innym ogrodom zoologicznym w celu poszerzenia bazy hodowlanej tego rzadkiego kopytnych (np. Zoo Singapur, Zoo Cotia w Brazylii i inne). Koby nilowe zamieszkują Pawilon Zwierząt Afrykańskich w Zoo Ostrava. Dzielą wybieg zewnętrzny, gdzie można je zobaczyć w ciepłe dni nawet w tym okresie (zwłaszcza po południu), wraz z żyrafami Rothschilda, elandami i strusiami dwupalczastymi.

Kob nilowy (Kobus megaceros) jest najrzadszym z pięciu gatunków afrykańskich antylop kobów. Występuje tylko w północnym Sudanie Południowym i zachodniej Etiopii. Znane są tylko dwie główne populacje w obszarze Machar-Gambela i w rezerwacie Zeraf, który obejmuje bagna na zachodnim brzegu Nilu Białego. Całkowita liczba tych antylop na wolności nie przekracza 5000 osobników, a ponieważ jest to obszar targany niemal ciągłymi konfliktami zbrojnymi w ciągu ostatnich stu lat, los tego gatunku jest bardzo niepewny. Niebezpieczna sytacja na tym obszarze jest jednym z powodów, dla których nic nie wiadomo o życiu i ekologii tego gatunku na wolności.  Kobom zagraża połów na mięso, osuszanie mokradeł i wypieranie przez bydło domowe na miejsca z twardszą roślinnością, do spasania której nie są przystosowane. Jego hodowla w ogrodach zoologicznych jest zatem ważna nie tylko dla ochrony, ale także dla badań.
Kob nilowy to nieduży gatunek antylopy, o wysokości w kłębie dochodzącej do 110 cm. Wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy. Czekoladowe lub rudobrunatne samce mają lirowato zakręcone rogi i biały „kaptur”na szyi. Brązowe samice nie mają rogów. O obyczajach i organizacji grupy kobów nilowych wiadomo niewiele. W zoo zauważono, że samce sikają sobie na kark, co może mieć związek z zachowaniem terytorialnym lub dominującym.

Powrót do aktualności